ಕಣ್ಣೀರು ಬತ್ತಿಹೋದ ನನ್ನ
ಗುಳಿಬಿದ್ದ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ
ನೋವಿನ ಸೆಳಕು
ಏಕೆಂದರೆ
ಮೊಗ್ಗಗಳು ಬಿರಿವಾಗ
ಹಸಿರುಟ್ಟು ನಲಿವಾಗ
ನನ್ನ ಸುಕ್ಕುಗಟ್ಟಿದ
ಕಪ್ಪು ಮುತ್ತಿದ
ಕಣ್ಣುಗಳು ಯಾತನೆಯಿಂದ
ಹನಿಗೂಡುತ್ತಿದ್ದವು.
ಎಣ್ಣಿಗಟ್ಟಿ ಮಸುಕಾದ
ಭಾರವಾಗಿ ಜೋತುಬಿದ್ದ
ನನ್ನ ಮೂಗುತಿ
ಅವ್ವನ ಹರಿದ ಸೀರೆಗೆ
ತೇಪೆಗಳ ಜೋಡಿಸಲು
ಕಾಲಿಗೆ ಗೆಜ್ಜೆ ಕಟ್ಟಿ
ಉಟ್ಟಿರುವ ಪೊರೆಗಳ ಕಳಚಿ ಬಿಚ್ಚಿದ್ದೆ.
ಕೊಳೆಯನು ಗಂಗೆಯಲಿ
ಹರಿಯಬಿಟ್ಟ ನಾನು
ಹೃದಯದಲಿ ಇಂದಿಗೂ
ಪವಿತ್ರ ಗಂಗೋತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದೆ
ಬದುಕಿನ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲಿ
ಬಿರಿಯಲ್ಲಿರುವ
ಮೊಗ್ಗುಗಳ ಕಂಡು
ಯಾತನೆ ಪಡುತ್ತಿರುವ ನಾನು
ತುಂಬಿ ಬಂದ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ
ಕನಸುಗಳ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಹೊಸಕಿ ಹಾಕಿದ ನನ್ನ
ವಸಂತಗಳ ನೆನೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ.
*****
Related Post
ಸಣ್ಣ ಕತೆ
-
ಆಪ್ತಮಿತ್ರ
ಧಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಮಳೆ ಸುರಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ದೊಡ್ಡದೊಡ್ಡ ಮರಗಳು ಭೋರ್ ಎಂದು ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ತೂಗಾಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನ ಆ ಚಳಿ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ಆಪ್ತಮಿತ್ರ ಜೀವಗಳು ಒಂದನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಇನ್ನೊಂದು… Read more…
-
ಮಲ್ಲೇಶಿಯ ನಲ್ಲೆಯರು
ಹೇಮರಡ್ಡಿ ಪ್ರಭುಗಳು ಒಂದು ಊರಿನ ದೇಸಾಯರು. ಆ ಗ್ರಾಮದ ಉತ್ಪನ್ನವು ಆರೇಳು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಇರುವದಲ್ಲದೆ ದೇಸಾಯರಿಗೆ ತೋಟ ಪಟ್ಟಿ ಮನೆಯ ಒಕ್ಕಲತನಗಳಿಂದಾದರೂ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯು ಚನ್ನಾಗಿತ್ತು. ಅವರೊಂದು… Read more…
-
ಮೃಗಜಲ
"People are trying to work towards a good quality of life for tomorrow instead of living for today, for many… Read more…
-
ವಿಷಚಕ್ರ
"ಚಂದ್ರು, ಒಳಗೆ ಬಾಮ್ಮ. ಮಳೆ ಬರುತ್ತೆ." ತಾಯಿ ಕೂಗಿದುದನ್ನು ಕೇಳಿ ಚಂದ್ರು ನಕ್ಕ. ಒಳಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿರಲಿ, ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಹುಡುಗಿ ವೇದಳೊಂದಿಗೆ ಆಡುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲೂ ಇಲ್ಲ. "ನೋಡೇ-ನಾನು… Read more…
-
ಕರಾಚಿ ಕಾರಣೋರು
ಮಳೆಗಾಲ ಆರಂಭವಾಯಿತೆಂದರೆ ಕುಂಞಿಕಣ್ಣ ಕುರುಪ್ಪನ ಏಣೆಲು ಗದ್ದೆಗೆ ನೇಜಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ಕಪಿಲಳ್ಳಿಯ ಹೆಂಗಸರು, ಗಂಡಸರು ತುದಿಗಾಲಲ್ಲಿ ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ವರ್ಷವಿಡೀ ವಿಪ್ರರ ಮತ್ತು ವಿಪ್ರಾತಿವಿಪ್ರರ ಆಡಿಕೆ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ… Read more…